In het centrale venster Maria met op de linker arm het Kind wiens vlammende hart zij omvat met haar rechter hand. Beiden zijn gekroond en dragen schitterende gewaden. De rechter voet van Maria vertrapt de slang uit het Paradijs, verwijzing naar de verlossing van de erfzonde door Jezus’ lijden, kruisdood en verrijzenis.

De centrale voorstelling wordt geflankeerd door scènes met Jules Chevalier, stichter van de congregatie MSC, in de hoofdrol. Links, onder lindebomen, onderhoudt hij zijn confraters over de rol van Maria (patrones van de congregatie) als voorspreekster bij het hart van een liefdevolle Zoon. Rechts ontvangt hij van de paus in Rome, Pius IX, de goedkeuring voor zijn plannen met deze devotie, met de bouw van een kloosterkerk in Issoudun (Fr.) en met de stichting van de Missionarissen van het Heilig Hart. Later zou hij ook nog de geestelijke vader worden van de Dochters van O.L.V. van het Heilig Hart.

Rector Tillemans noteert het volgende in zijn kroniek (eind juni 1948 werd het raam geplaatst):

Niemand zal ontkennen dat de kunstenaar volkomen is geslaagd en eer heeft van zijn werk. Wat zal de kerk mooi zijn als zóó alle vensters eens zullen zijn hervormd.

De kroniekschrijver zou dat moment niet meer meemaken: op maandag 29 maart 1954 werd hij bij de Holtumerweg overreden door een mijnwerkersbus.