In dit raam is de sterk meanderende Jordaanrivier af-gebeeld, als symbool van de doop, onze doop en die van Christus zelf door de hand van Johannes de Doper, die
kwam als getuige, om van het licht te getuigen, opdat iedereen door hem zou geloven,
zoals Johannes de Evangelist (1,7) vertelt. Verderop (1,19-28) doet hij verslag van het getuigenis van Johannes de Doper:
Dit is het getuigenis van Johannes [de Doper]. De Joden hadden vanuit Jeruzalem priesters en Levieten naar hem toegestuurd om hem te vragen: “Wie bent u?” Hij gaf zonder aarzelen antwoord en verklaarde ronduit: “Ik ben niet de Messias.” Toen vroegen ze hem: “Wie dan? Bent u Elia?” Hij zei: “Die ben ik ook niet.” “Bent u de profeet?” “Nee,” antwoordde hij. “Maar wie bent u dan?” vroegen ze hem. “Wij moeten antwoord kunnen geven aan degenen die ons gestuurd hebben – wie zegt u zelf dat u bent?” Hij zei: “Ik ben de stem die roept in de woestijn: ’Maak recht de weg van de Heer,’ zoals de profeet Jesaja gezegd heeft.” De afgevaardigden die uit de kring van de Farizeeën kwamen, vroegen verder: “Waarom doopt u dan, als u niet de Messias bent, en ook niet Elia of de profeet?” “Ik doop met water,” antwoordde Johannes. Maar in uw midden is iemand die u niet kent, hij die na mij komt – ik ben het niet eens waard om de riemen van zijn sandalen los te maken.” Dit gebeurde in Betanië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes doopte.